حسود هرگز نیاسود | گزارش اختصاصی از جلسه پرسش و پاسخ عوامل فیلم شعله ور
حسود هرگز نیاسود
گزارش اختصاصی honarland.ir از جلسه پرسش و پاسخ عوامل فیلم شعله ور
فیلم “شعلهور”ساخته حمید نعمتاله در دومین روز سینمای رسانهها به نمایش درآمد. فیلم به لحاظ بصری تصاویری چشمنواز از سیستان و بلوچستان دارد و شخصیتی را به نمایش میگذارد که کمتر در سینمای ایران دیده شده است. داستان مرد معتادی به نام فرید (امین حیایی) که از آدم و عالم ناراضی و شاکی است. شاکی از پرسیدن شغلش تا حسادت به همکلاسیهای سابق مدرسه.
در نشست خبری فیلم، کارگردان به همراه عوامل حضور یافت تا به پرسشهای خبرنگاران درباره خود فیلم، و حواشی به وجود آمده درباره این فیلم را پاسخ دهد.
ابتدا درباره کیفیت فیلمبرداری از کارگردان سؤال کردم که ایشان بیان کرد که تصویر ما عریضتر از پرده نمایش این سینما است و این پرده نتوانست کیفیت اصلی را نشان دهد و سؤال دوم درباره فرید (امین حیایی) بود که این شخصیت حسود و سرشار از عُقده و کمبود چگونه شکل گرفت که هادی مقدم دوست (نویسنده فیلمنامه) شرح داد:
-
غالباً آقای نعمتاله پیشنهاد موضوع فیلمنامه را میدهند مانند فیلم بیپولی که قرار شد فیلمنامهای را درباره بیپولی بنویسیم. ایشان علاقهمند بودند فیلمی درباره مسئله شایع و باستانی حسد بسازیم. این معلولی بود که معین شد و ما مجهولات را بر اساس آن پیدا کردیم. حسد زاییده ذهن و روح انسان است. موضوعی که از بیرون به آن پیوند زدیم و با حسد در جامعه ما بسیار شایع است و باعث پایین آمدن سطح رضایتمندی افراد از مشاغل خودشان میشود و این نارضایتی از شغل میتواند زمینه شکلگیری حسد شود.
-
نارضایتی از شغل و حسادت را ما برای فیلمنامه در اختیار داشتیم. فرید (امین حیایی) از محیط تهران دور میشود ولی از دست حسد خودش نمیتواند فرار کند.
در فیلم وقتی فرید قرص متادون پیدا نمیکند توسط یکی از بومیهای منطقه به مکانی برده میشود تا در آنجا به مواد مخدر دسترسی و همانجا مواد را استعمال کند! تمام افراد حاضر در آن مکان (شیرهکش خانه) لباس محلی به تن دارند و مشغول کشیدن انواع مواد مخدر به طرق مختلف هستند! این سکانس حساسیت را در بین کسانی که قبلا فیلم را دیده بودند برانگیخت که در پاسخ کارگردان بیان کرد:
-
احترام و عشق من به سرزمین بلوچستان در فیلم روشن است. ما وقتی زیباییهای آن سرزمین را نشان میدهیم نمیتوانیم در برابر مشکلات آن خطه بیتفاوت باشیم. بیآبی و مواد مخدر گوشهای از آن است؛ و اشاره ما به این مسائل نشان از حسن نیت ما دارد.
- کاراکتر نقش اول ما در تهران معتاد است و اعتیادش را با خود به این مکان میبرد و ربطی به آنجا ندارد. مواد مخدر در همهجا پیدا میشود. شما به شخصیتهای دیگر فیلم نگاه کنید. من با مهربانی به سیستان و بلوچستان نگاه و عاشق فرهنگ آنجا هستم.
در ادامه محمدرضا شفیعی (تهیهکننده) این سخنان را جوسازی قبل از نمایش تعدادی محدود از رسانهها دانست. کارگردان بیپولی اینکه چرا بعضی کارگردانها از محیط تهران و فیلمهای آپارتمانی دل نمیکنند، علتش را تنبلی دانست.
که همین واژه “تنبلی” امکان دارد سوژه بعدی فیلم حمید نعمتالله باشد!