حرفه من،عشق من ؛ گویندگی یکی از پراسترس ترین های دنیا.

 حرفه من،عشق من …یکی از پراسترس ترین های دنیاست

امید حسین مرشدی- یزد – ششم اردیبهشت ۹۶

گوینده و مجری به عنوان ویترین رسانه اگر ماندگاری و مانایی را طالب است باید با دانش و آگاهی لازم در مورد آنچه می گوید، به جذب مخاطب بیاندیشد، چرا که مخاطب او طبقات مختلف مردمند. خانم خانه دار، رفتگرا شهرداری، پزشک، مهندس، راننده، استاد دانشگاه ، کارمند و کارگر و ….. پس برای اینکه پیامش مقبول افتد کارش خطیر است. البته نمی توان نادیده گرفت که بعضی شابید با دست و جیغ و هورااا زود می آیند و زود هم می روند.

بگویم شغل،حرفه،فن،یا هنر وشاید عشق.. هرچه که هست پر استرس است.

گوینده و مجری

با عملکرد او می تواند برنامه پرآیتم و پرهزینه ای بدون اقبال مخاطب،روی زمین بماند وبالعکس برنامه ای متوسط با کار خوب او گل کند وخوب جلوه دهد.این است اهمیت کار یک گوینده‌ ومجری توانمند وکاربلد…

او هم در طول زندگی خود مرارتها دیده مثل همه مردم، چکش برگشت می خورد و عضو خانواده اش بیمار و…اما شاید تفاوت شغل گوینده و مجری با دیگر مشاغل این است که حق ندارد هیچ یک از این مرارتها و مشکلاتش را بروز دهد، او باید آنها را پشت درب استودیو زمین  بگذارد تا برگردد و باز روز از نو روزی از نو..چرا؟ چون طنین سلام او، باید گویای سلامتی ونشاط باشد. مخاطب این را از او طالب است. او باید مخاطب شناس باشد،او در عمل ثابت می کند،حق با مشتری است.

او فارغ از همه دنیا به رضایت تو فکر می کند،تویی که این برنامه را شاید به خاطر او برگزیده ایی..و او باید تمام تلاشش را بکار گیرد تا تو از این انتخابت احساس رضایت کنی وهمه دغدغه وسختی روزگار را هرچند،لحظاتی به دست فراموشی بسپاری…

گوینده و مجری باید قدر و بهای رسانه ومخاطب را بداند، آنها هم….
هرچند تا آخر حیات به آن چیزی که حقش است نرسد…

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

71 − = 66