جشنواره فیلم سینما حقیقت و چالشهای روابط عمومی

سیدرضا اورنگ

جشنواره فیلم سینما حقیقت در دوره ی جدید خود در اولین گام با چالشی مواجه است که به ضعف در رعایت اصول روابط عمومی همراه مربوط می شود. این نوشته نگاهی دارد به این موضوع

جشنواره های فیلم در کشور های صاحب سینما از اهمیت زیادی برخوردار هستند. برای همین تمام توان خود را به کار می گیرند تا به خوبی و سلامت برگزار شده و حداقل اعتراضات را به دنبال داشته باشد.
اولین حرکت جشنواره های حرفه ای، انتخاب اعضای کارشناس و کاربلد به عنوان هیات های انتخاب فیلم است. حداکثر اعضای این هیأت ها را افرادی متخصص و کارشناس این عرصه تشکیل می دهند.
در کنار آنان تعدادی محدود کارگردان، بازیگر و افراد دیگری را نیز در هیأت های انتخاب یا داوری جای می دهند.زیرا می دانند افرادی که قرار است فیلم ها را داوری یا انتخاب کنند باید متخصص سینما بوده و با زیر و بم این هنر-صنعت آشنا باشند.
همیشه کفه ترازوی متخصصان در جشنواره های مهم، سنگین تر از کارگردانان بازیگران و غیره بوده است. معنی این حرف، این نیست که کارگردانان یا هنرمندان دیگر نباید عضو هیأت های انتخاب یا داوری باشند، منظور این است که تعداد متخصصان باید بیشتر باشد تا فیلم ها مورد کارشناسی دقیق تری قرار بگیرند که حقی، ناحق نشود.
متأسفانه در اغلب جشنواره های  ایران برعکس این مهم عمل شده و می کنند. هیأت های انتخاب و داوری، بیشتر از بین افرادی غیر متخصص و حتی نا آشنا با حرفه سینما انتخاب می شوند یا از بین دست اندرکاران سینما که کارشان فقط تولید و ساخت فیلم است.
برای همین است که هیأت های انتخاب و داوری در ایران همیشه زیر سؤال بوده و اعتراضات شدیدی را به دنبال داشته و دارند. وقتی فیلمسازان، اهالی رسانه و علاقه مندان به فیلم، اطمینان پیدا کنند که آثار توسط افرادی متخصص دیده و داوری می شود، به رأی آنان احترام گذاشته و با کمترین اعتراض می پذیرند، زیرا می دانند افراد متخصص و مدرسسینما،بدون غرض و اعمال سلیقه فیلم ها را داوری کرده و رای می دهند.در کنار این افراد نیز می توان از دیگر اهالی سینما و جوانان استفاده کرد تا آنان نیز نظر و رأی خود رابدهند، منتها باید در هیات های داوری و انتخاب، تعداد افراد متخصص نسبت به بقیه چربش داشته باشند تا حقی، ناحق نشود.
جشنواره فیلم سینما حقیقت چندین سال است که در کشور برگزار می شود.فیلم های بسیاری نیز در آن داوری شده و می شوند، اما همیشه اعتراضات شدیدی به دنبال داشته و فیلمسازان به اکثر داوری ها اعتراض داشته و دارند.در بیشتر مواقع حق با معترضان است، زیرا وقتی به لیست اعضای هیات های انتخاب و داوری نگاهی انداخته می شود،کمتر متخصص واقعی سینما نام شان در این فهرست به چشم می آید.
امسال نیز جشنواره فیلم سینما حقیقت افرادی را برای هیأت های انتخاب دستچین کرده که بیشتر فیلمساز و تولید کننده هستند، نه متخصص. گزینش هیأت های انتخاب از بین افرادی که فقط چند فیلم به عنوان کارگردان یا هر سمت دیگری در کارنامه خود دارند، کار صحیحی نیست و نباید به این گونه عمل شود.
این افراد چگونه می توانند جای متخصصان واقعی سینما تصمیم گرفته و نظر کارشناسی بدهند؟
هیچ کس مخالف جوانگرایی نبوده و نیست،زیرا با خود دیدگاه های جدیدی می آورند که کارساز هستند،اما جوانان باید در کنار متخصصان و موی سپید کرده های عرصه سینما تجربه اندوخته و از آنان بیاموزند.شناختی که یک متخصص سینما دارد،کمتر فیلمسازی دارد.این حقیقتی است که همه جهان پذیرفته اند و اینجا هم باید پذیرفته شود.
داوری کردن کار حساس و سختی است که هرکسی از عهده آنان نمی تواند برآید.
این همه فیلمساز شاخص در هالیوود و جهان وجود دارد، تاکنون این هنرمندان نام آور در چند هیات انتخاب یا داوری شرکت داشته اند؟اگر هم بوده اند برای دادن اعتبار به آن جشنواره از سوی متولیان دعوت شده اند.
جشنواره فیلم سینما حقیقت با سپردن عنان هیأت های انتخاب به دست افرادی که توانایی این کار را ندارند، اشتباه بزرگی را مرتکب شده و می شود. برای همین هنوز جشنواره شروع نشده، فریاد اعتراض ها نسبت به عملکرد هیات های انتخاب بلند شده است. اعتراض آنان به ناعادلانه عمل کردن است. آنها اعتقاد دارند کارشان از فیلم های دیگری که برای جشنواره برگزیده شده اند بسیار قوی تر و بهتر است.
دبیر و متولی جشنواره حقیقت ،به جز پاسخ های تکراری و چند پهلو، چه جوابی دارد به این معترضان بدهد؟

شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید

هیچ،زیرا جواب ندارد که بدهد.بی شک خواهد گفت این مهم ازدست او خارج است و هیات های انتخاب اختیار تام داشته اند!
این گفته را اگر بپذیریم، این سؤال پیش می آید که حکم انتصاب هیأت های داوری را چه کسی امضا کرده است؟
فیلمسازان از جشنواره حقیقت،حق جویی و حقیقت طلبی را انتظار دارند،نه پای نهادن بر حق و حقیقت.
اگر نام این جشنواره حقیقت است، باید حق را به حقدار برساند،نه اینکه حق را ناحق کند.این حرف اکثر فیلمسازانی است که اعتقاد دارند فیلم شان عادلانه قضاوت نشده است.
متاسفانه روابط عمومی جشنواره حقیقت نیز بسیار غیر حرفه ای عمل کرده و برای تبلیغ جشنواره راه نا درستی را پیش گرفت که تبعات آن اکنون سر باز کرده است.

هر جشنواره ای فراخوانی را اعلام می کند تا فیلم هایی که شرایط لازم را دارند برای حضور در جشنواره ثبت نام کنند.معمولاً تعداد آثار بسیار بیشتر از ظرفیت جشنواره است که باید توسط هیات های انتخاب غربال شوند.

معمولا روابط عمومی ها در اخبار خود، تعداد آثار رسیده، فیلمسازان شاخص و کشورهای شرکت کننده را معرفی می کنند، هیچ گاه پیش از اعلام هیأت های انتخاب مشخصات فیلم ها و سازندگان شان را اعلام نکرده و از آن آثار تعریف نمی کنند.
متأسفانه روابط عمومی جشنواره فیلم سینما حقیقت ، پیش از اعلام هیأت های انتخاب، اطلاعات و مشخصات تعدادی دستچین شده از فیلم های شرکت کننده و سازندگان شان را منتشر وبرای رسانه ها ارسال کرد. این کار غیر حرفه ای باعث شد،برخی از فیلمسازانی که اثر خود را به جشنواره ارسال کرده بودند،مطمئن شوند فیلم شان حتماً در جشنواره پذیرفته میشود،زیرا اگر غیر از این بود، لزومی نداشت آن را معرفی و رسانه ای کنند.
اکنون که آثار انتخاب شده مشخص شده اند و برخی از فیلم هایی که توسط روابط عمومی معرفی شده بودند، در لیست پذیرفته شدگان قرار ندارند! این مهم فریاد برخی از این فیلمسازان را به آسمان بلند کرده و مدعی هستند، اگر قرار بود فیلم شان انتخاب نشود، چرا آنها را رسانه ای کرده اند؟!
این ناراحتی و اعتراض آنان بجاست و باید متولی جشنواره این موضوع را پیگیری کرده و جواب قانع کننده ای به این فیلمسازان بدهد.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

+ 71 = 75