از باغ تفرج تا خزان موسیقی ایران | دلنوشته ای برای استاد دهلوی

استاد دهلوی آخرین موسیقدان نسل طلایی موسیقی معاصر ایران بود که عمر طولانی اش منشأ خیر و برکت بود.آنچه می خوانید دلنوشته ای است از استاد جمال الدین منبری که از باغ تفرج تا خزان این آهنگساز برجسته از ملازمان وی به شمار می رفت.

به یاد استاد دهلوی | بعضی انسانها وجود و حضورشان همراه با خیر و برکت و روشنایی است، به طوریکه چنان فروغ و گرمایی می بخشند که جامعه و سایر انسانها از فیض حضور و انفاس شان به راحتی احساس نور و گرما می کنند و آن چنان مستغنی و بزرگوار هستند که پنداری دیگران را سیراب می کنند از چشمه ی زلال محبت و علم و دانش و نیز ادب و هنر خویش…
استاد حسین دهلوی از آن جمله انسانهای ناب و کمیاب بود که در سالهایی افتخار حضورش را پیدا کردم و همواره از چشمه ی معرفت و هنر و ادب او و همچنین دلسوزیهای بی حدی که برای فرهنگ و هنر کشورش داشت و البته دغدغه هایش،درسها و نکته ها گرفته و آموختم.

ادب و اخلاق مداری استاد دهلوی که زبانزد خاص و عام بود.
بزرگی از وادی فرهنگ و هنر و اندیشه پس از سالها بیماری و رنج از میان ما رخت بربست و به دارفانی شتافت،ولی آثار و افکار و راهش در هنر و موسیقی همچنان ادامه داشته و خواهد داشت.

یادش گرامی و روحش شاد باد.

سرزمین هنر شما را به تماشای اجرای تصنیف قدیمی «باغ تفرج» یا«باغ نظر»  دعوت می نماید.
در دستگاه همایون
اجرایی از ارکستربزرگ مضرابی
باتنظیم و رهبری استادحسین دهلوی
شعر،سعدی
خواننده،جمال الدین منبری
تالاروحدت.۱۳۷۱