آوارگی خاطرات رادیویی *
عباد رستگار
رادیو یکی از قدیمی‌ترین رسانه‌های جمعی با ۷۵ سال سابقه است و مردم از این رسانه‌ی گرم و صمیمی، هزاران خاطره دارند.
میدان ارگ -که بعد از انقلاب اسلامی، به میدان ۱۵ خرداد تغییر نام داد- ازسالهای دور (دهه ۱۳۲۰) تاکنون برای رادیویی‌ها پر از خاطره‌هایی از کار و تلاش شبانه‌روزی بوده است؛ ۷۵ سال کار هنری برای مردم خوب ایران.
ساختمان ارگ از همان اول با نام و صدای رادیو عجین شده. بزرگان زیادی، از نویسنده و موسیقی‌دان تا تهیه‌کننده و گوینده، به این عمارت آمده و برای تولید برنامه‌های مختلف زحمت کشیده‌اند. بچه‌های رادیو آن‌قدر از ارگ خاطره دارند که می‌شود کتاب‌ها نوشت! از ضبط برنامه‌ی «گل‌ها» و «صبح جمعه» تا ضبط برنامه‌های دوران دفاع مقدس و… اما برخی از بی‌تدبیری ها مدیران جدید رسانه‌ی ملی (و به‌طور اختصاصی رادیو) این روزها روی موج فعالیت رادیویی‌ها ،پارازیتِ آشفتگی انداخته است.
به‌تازگی نخستین شبکه‌ی رادیویی ایران، یعنی رادیو تهران، از میدان پانزده خرداد و ساختمان ارگ، به ساختمان شهدای رادیو در جام‌جم نقل مکان کرده، آن هم نه به‌طور کامل! مدیران جدید رادیو تهران از هولِ دور بودن از مجموعه‌ی مدیریتی جام‌جم، به‌سرعت ارگ را خالی کرده و به ساختمان شهدای رادیو آمده‌اند تا در دید باشند! و اگر قرار به تغییراتی بود، اینان که در ارگ دیده نمی‌شوند، در جام‌جم مواظب صندلی خود باشند!
این در حالی است که پخش هنوز در ارگ است و برنامه‌سازان با مشقتِ بسیار می‌روند و آیتم‌ها را در حیاط ارگ می‌سازند و می‌روند سر برنامه. برنامه‌های تولیدی هم در جام‌جم ساخته، و سپس فرستاده می‌شوند به نظارت رادیو تهران که در ارگ مستقر است.
و این، حکایت سرگردانی بچه‌های برنامه‌ساز بین جام‌جم و ارگ است! خیلی از هنرمندان در این تغییرات دچار افسردگی می‌شوند که بی‌شک روی کار هم اثر خواهد گذاشت. البته برنامه‌سازان رادیو نیروهایی حرفه‌ای هستند و در هر شرایطی وظایف خود را انجام می‌دهند. با این حال، تفاوت است میان کار از سرِ نارضایتی و در وضع نامطلوب، و کار از روی عشق و در شرایط مناسب.
شاید یک دلیل این جابجایی، مسائل اقتصادی بوده، اما به‌نظر می‌رسد انتقال رادیو تهران به ساختمان جام‌جم زحمت و حتی هزینه‌ی بیشتری در پی خواهد داشت.
آنطور که اعلام شده است دلیل اصلی هجرت رادیو تهران این بوده که ارگ و مجموعه‌ی رادیویی آن جزو میراث فرهنگی قرار بگیرد و متولیان، موزه‌ای تأسیس کنند تا تاریخ رادیو محفوظ بماند! اما نکته مغفول مانده این است که موزه می توانددر کنار رادیو فعال باشد. می‌توان عکس‌ها و تجهیزات قدیمی را در بخشهائی از همین ساختمان رادیو تهران قرار داد ودرکنار آن بخشهای تولیدی همچنان زنده وپرنشاط کارخودرا ادامه دهند اتفاقاً به این شکل، برای مردمی که به موزه می‌آیند، جذابیت بیشتری خواهد داشت.
سؤالی که از مسئولان امر دارم این است که : آیا نمی‌شد ارگ، این نماد ۷۶ساله‌ی رادیو، به‌جای تخلیه و تبدیل به موزه، همچنان محل برنامه‌سازی باشد، تا هم هویت رادیو دست‌نخورده باقی بماند و هم آیندگان بدانند خاستگاه رادیو کجا بوده است؟
*نامه وارده ازیکی ازخوانندگان ـ هنرلند آماده است تا در صورت ارسال پاسخ مسؤلان مربوطه ،توضیحات ایشان را منتشر نماید.
با سلام خدمت این دوست عزیز
قدیمی ترین شبکه رادیو تو ایران رادیو سراسری یا همان رادیو ایران است، رادیو تهران از دهه هفتاد شروع بکار کرد.