آقای مجری غلام حسین باش نه غلام مدیران شبکه | بی پرده و فاش با مدیر شبکه ۲ و شبکه ۳ و مجری برنامه های مذهبی این شبکه ها سخن می گویم و این مصیبت نامه را می نویسم، چرا که دیگر نه آموزش مفهوم عینی دارد و نه نقد.
اینجا دیگر جای نهی از منکر است. منکری که بن و ریشه های اعتقادی ما را تهدید می کند. اگر می خواهیم نگذاریم اعتقادات مردم بخشکد، باید برنامه های مذهبی صداوسیما را هرس نمود. علفهای هرز را از ریشه کند. سالها سکوت، سالها مدارا سالها در خفا غصه خوردن و در جلی از این و آن طعنه شنیدن که این است حاصل کار فرهنگی تان در رسانه ملی ، کارد را به استخوان رسانده است.
امروز می خواهم روضه مکشوف بخوانم. روضه ای که اگر اشک مدیران رسانه ملی را درنیاورد لا اقل بغض در گلو مانده ی کارشناسان رسانه ای را می شکفد که راه نفس را گرفته است. روضه ای برای مظلومیت فرهنگ عاشورا. روضه برای رسانه ای که می تواند همراه عاشورائیان باشد اما نیست.
جمعه ۱۵شهریور ساعت ۱۱:۳۰ شبکه ۲ سیما پخش مستقیم مراسم آیینی شیرخوارگان حسینی به طور مستقیم از شبکه ۲ سیمادر حال پخش است. مادر دل شکسته ام پای تلویزیون اشک می ریزد و همسرم نیز… جو متأثر از روضه ای است که مستقیم از حرم اباعبدالله در حال پخش است…
..من که سالهاست تلاش می کنم فقط روضه های قدیمی را که می شناسم گوش کنم تا به جای حرص خوردن از بی سوادی مداح یا تحریفات واقعه ، به ساحت قدسی شهیدان کربلا توسل بجویم در سکوت به روضه گوش می دهم که ناگهان بدعتی جدید را نظاره می کنم. مداح دائم می گوید اگرآقا سید اجازه بدهند این را بخوانم…..ابتدا فکر می کنم مداح به رسم ادب از سیدی که احتمالاً سخنران مجلس است یا شاید مداحی دیگر یا تولیت حرم اجازه می خواهد….اما طولی نمی کشید که صدای عربده ای در کنار مداح به گوش می رسد که می خواهد جو را احساسی تر کند و صاحب صدا کسی نیست جز مجری پر اشتباه برنامه های مذهبی تلویزیون که مداح از او اجازه می خواهد …. جناب مجری گاه و بیگاه وسط روضه شعر می خواند و افاضه می کند…
تا اینجای کار هم می توان تحمل کرد لکن ضربه نهایی وقتی وارد می شود که مجری که خود را مالک برنامه ی سوگواری در حرم سیدالشهدا می داند، به جای ادای احترام به ساحت قدسی که مجاور آن گشته است، بدون توجه به حال معنوی مخاطبان میکروفون را در اختیار می گیرد و از مدیر شبکه ۳ که اجازه ی پخش مستقیم داده اند تشکر می کند(بماند که ما از شبکه دو این تصاویر را می بینیم و می شنویم) و باز میکروفون را به دست مداح می دهد تا روضه بخواند و باردیگر میکروفون را می گیرد و از مدیران دیگر تشکر می کند.
این همه منت برای چیست؟
این صدا وسیمای کیست؟
این تشکرها برای چیست؟
آیا عزای حسین است یا استیج شبکه دو و سه؟
آقای جعفری جلوه روضه ی مکشوف من را بشنوید.
سالها همکاری این حق را به وجود می آورد که از شما بخواهم رسماً از مردم عذرخواهی کنید، از اشکها و بغضهایی که برای علی اصغر بر چشم و بر گلو نشسته بود اما ناگهان با تشکر مجری از مدیر شبکه خشکید.
آقای فروغی از مردم عذرخواهی کنید که جوی فراهم آورده اید که مجریان برنامه ها برای آنکه آنتن را در اختیار داشته باشند در هر حالی از شما تشکر می کنند.
صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از ولی نعمتان رسانه ملی عذرخواهی کنید به خاطر آنکه نمی توانید برنامه ای در خور اهل بیت (ع)تهیه کنید.
از نیروهای انسانی که می توانستید پرورش دهید و نداده اید.
آموزشی که باید بدهید و نمی دهید.
از نظارتی که باید بکنید و نمی کنید.
از تعصبی که باید به خرج دهید تا میکروفون در اختیار هر کسی قرار نگیرد و می گیرد.
از سیستمی که باید به مجری بفهماند خودش و مدیرانش نوکران ملتند ولی نمی فهمد.
آقای مجری از سیدالشهدا عذر خواهی کنید که در ایوان حرمش به جای آنکه فقط به آن ساحت بی منتها متوسل شوید، فضای حرم را به نام مدیر شبکه ۳ سیما ملوث می کنید.
آقای مجری غلام حسین باش نه غلام مدیران شبکه