نویسنده فیلمنامه یادم تو را فراموش : اساسا خیانت را دوست دارم!
نویسنده فیلمنامه « یادم تورا فراموش » در نشست خبری کاخ جشنواره گفت:«من اساسا همه جا خیانت را دوست دارم.»
«پیمان عباسی» دراین نشست اعلام کرد:« مثلث عاشقانه فیلم را جذاب می کند و زنان اغفالگر در سینمای قدیم و فیلم های قدیمی سوژه ها را جذاب می ساخت ومن قضیه «ناصر محمدخانی» و«شهلا جاهد»، را پیگیر بودم و تحقیقاتی را درآن زمان انجام دادم و سیناپس هایی نوشتم و با «کمال طباطبایی» قرداد بستیم و مقدمات فراهم شد اما محمد خانی شکایت کرد و پروژه خوابید.»
وی گفت:« این فیلم برداشتی آزاد از یک اتفاق واقعی و بر پایه تحقیقات ومستندات بوده است.»
یکی از خبرنگاران این فیلم را فیلمی آزارمند، احساساتی و پر قضاوت و کاملا یک سویه دانستند اما «علی عطشانی» در مقام کارگردان معتقد بود که همه سعی من بر این بود که هیچ قضاوتی نکرده باشم و اگر هم قضاوتی انجام شده اشتباه کردم همچنین او گفت:«چون از اسامی واقعی افراد در این فیلم استفاده نشده، این فیلم یک برداشت آزاد است.»
این عبارت چالش بر انگیز موضوع سوال اکثر خبرنگاران شد و سوالاتی نیز در باره ی رفتارهای خود خواسته یا غیرخواسته این کارگردان پرسیده شد.
عده ای از خبرنگاران براین باوربودند که گارگردان با جنجال فیلمش را برجسته می کند و هیچ نکته‌ای در فیلم باعث برجسته سازی فیلم نمی شود و این اشتباه کارگردان است.
کارگردان با قبول این نکته بیان کرد:« زمانی که فیلم سازی را شروع کردم ناخواسته حاشیه هایی برای فیلم ها به وجود آمد و«دمکراسی تو روز روشن» را مصداقی برآن دانست و خود را درعدم مدیریت حواشی مقصر دانست و ابراز کرد از این حواشی خسته شده ام و می خواهم به دوراز حواشی فیلم بسازم و تلاشم براین باشد که فیلم ها مخاطب را به سالن بیاورد.»
وی همچنین کم سنی و جوانی اش را دلیل اشتباهاتش در کارمی داند و قبول دارد که ریتم فیلم کند است و در تدوین مجدد برای اکران عمومی حداقل هشت دقیقه از ان کاسته خواهد شد و جشنواره را فرصتی خوب برای پی بردن به اشتباهات دانست.
استفاده از رانت «مازیار فلاحی» در جذب مخاطب و کشاندن آنان به سینما از دیگر سوالات خبرنگاران بود وی این در این باره گفت:«انتخاب مازیار فلاحی فقط و فقط به دلیل تم خواندنش که محزون است، بود ومن در ابتدا به هوادارهایش فکر نمی کردم اما الان خوشحالم که هواداران مازیار فلاحی می تواند در دیده شدن فیلم در اکران عمومی کمک کند.»
در آخر کارگردان یادم تورا فراموش هدفش از ساخت این فیلم را نشان دادن اینکه یک تصمیم اشتباه و کوچک می تواند عزیزترین و زیباترین چیزی که هر فرد می تواند داشته باشد که خانواده است را نابود کند و گفتن کلمه ی «نه» می توانست موجب این مسایل نشود و در پایان باز هم تاکید کردکه این فیلم بر اساس یک رخداد واقعی است نه یک داستان و فیلم واقعی.
