حسام‌الدین سراج (۲۶ مرداد ۱۳۳۷، اصفهان)
خواننده
حسام‌الدین سراج خواننده موسیقی سنتی ایرانی و نوازنده سنتور و سه‌تار در ۲۶ مرداد سال ۱۳۳۷ در اصفهان دیده به جهان گشود.
زندگینامه سید حسام الدین سراج
ایشان فرزند سید محمدرضا سراج است و دارای مدرک تحصیلی فوق لیسانس معماری از دانشگاه شهید بهشتی و دکترای پژوهش هنر از دانشگاه هنر می‌باشد. وی، موسیقی را از سیزده سالگی با آموختن تنبک آغاز کرد. سپس سنتور را نزد سیروس ساغری آموخته و برای تکمیل آن از اساتیدی چون فرامرز پایور، رضا شفیعیان و پشنگ کامکار بهره گرفت. همچنین در زمینهٔ آواز از محضر محمود کریمی و محمدرضا شجریان استفاده کرد. بزرگترین مشوق وی در تحصیل علم و هنر پدرش بود. او بر علوم قدیمه و ادبیات احاطه داشت و از صدای خوش آهنگی برخوردار بود و با اساتید ادب و هنر نظیر جلال الدین همائی، تاج اصفهانی، حسن کسائی و… حشر و نشر داشت، به همین جهت فضائی مستعد برای تربیت فرزندانش فراهم آورده بود.
سید حسام الدین سراج از جمله هنرمندانی است که در سالهای اول انقلاب در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی دست به ساخت سرود و آهنگهای انقلابی زد . اثر مشهور « همپای جلودار » با شعری از شادروان حمید سبزواری و دکلمه ی مرحوم فرج الله سلحشور از جمله ی مهمترین آثار شاخص این دوره است.
وی علاوه بر آواز، در برخی از آثارش آهنگ‌سازی را نیز به عهده داشته و با نواختن سنتور و سه‌تار نیز آشنایی دارد. همچنین در دانشکده هنرهای زیبا بحثی تحت عنوان شناخت هنر را تدریس می‌کند. او، علاوه بر ایران، کنسرت‌های فراوانی در کشورهای مختلف داشته‌است.
آثار منتشرشده
همپای جلودار
نینوا ۱
نینوا ۲
باغ ارغوان
وصل مستان
شمس الضحی
یاد یار
۱۳۷۲: آفاق عشق نظامی (خسرو شیرین، لیلی مجنون)
طریقت عشق
۱۳۷۴: آینه رو
۱۳۷۴: بوی بهشت
۱۳۷۵: دل‌آرا
بی نشان
نگاه آسمانی
نرگس مست
شهر آشنایی
۱۳۷۸: شرح فراق
رویای وصل
۱۳۸۲: وداع
۱۳۸۲:نازنین یار
۱۳۸۳: عشق و مستی
۱۳۸۳: ماه نو
۱۳۸۴:آئینه و آه
۱۳۸۷: قصه گیسو
۱۳۸۸: جام الست
۱۳۹۰: راه بی‌نهایت
۱۳۹۱: خوشا سرو
۱۳۹۳: مسیحا
۱۳۹۴: لب خوانی باران
آیین آواز
سراج مبدع برنامه تخصصی آموزشی آیین آواز است که توسط علی شیرازی در فرهنگسرای ارسباران بنیانگذاری شد. به گفته شیرازی در نطق افتتاحیه‌اش در نخستین نشست آیین آواز، فکر اولیه این برنامه را سراج در زمانی که این دو در خلال برگزاری شب آواز ایرانی به مدیریت اولیه شیرازی با هم در ارتباط بودند با او در میان گذاشته بود. در نهایت آیین آواز با افزودن ایده‌های خود شیرازی به شکل فعلی درآمد و شروع به کار کرد.
در تهبه این مقاله از منابع اینترنتی و ویکی پدیا نیز استفاده شده است.
